Αντί των καθηγητών του πανεπιστημίου η διευθύντρια του γραφείου της Υπουργού Παιδείας - Κι αντί της θεωρίας η εμπειρία...

Σε ημερίδα κλήθηκαν προχτές οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας:

ΘΕΜΑ: « Επιμορφωτική Ημερίδα»

ΣΧΕΤ. 1. Το άρθρο 14 του Π.Δ. 201/98
2. Φ.12/268/48178/Γ1 Υπουργική Απόφαση
3. Φ.34.1/7053/8-12-2011 έγγραφο της Περ/κής Δ/νσης ΠΕ & ΔΕ Ηπείρου

Οι Σχολικός Σύμβουλος της 3ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Θεσπρωτίας, στο πλαίσιο ενημέρωσης των εκπαιδευτικών του νομού μας στις σύγχρονες επιστημονικές και παιδαγωγικές προσεγγίσεις, προγραμματίζει τη διεξαγωγή Επιμορφωτικής Ημερίδας, την 15η Δεκεμβρίου 2011, ημέρα Πέμπτη από 09:00 π.μ έως 13:30΄μ.μ. με γενικό θέμα: «Εκφοβισμός και θυματοποίηση στο σχολείο ».

Εισηγητές θα είναι:

Οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων τμήματος Φ Π Ψ τομέας Παιδαγωγικής:
1. Γκότοβος Αθανάσιος
2. Παπακωνσταντίνου Παναγιώτης καθώς και η
3. Μπίκα Χρύσα μεταπτυχιακή απόφοιτος του Φ.Π.Ψ τομέας Παιδαγωγικής του Παν/μιου Ιωαννίνων και η
4. Λαμπρίδου Μαρία Δασκάλα του 2ου Δημ σχολείου Ηγουμενίτσας.

Η Επιμορφωτική Συνάντηση θα διεξαχθεί στην Παραμυθιά στο Θέατρο του Δήμου και θα την παρακολουθήσουν οι εκπαιδευτικοί όλων των σχολείων της 3ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας.

Η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική, γι’ αυτό παρακαλούμε τους Διευθυντές και Προϊσταμένους των σχολείων να φροντίσουν για την έγκαιρη ενημέρωση των εκπαιδευτικών και των γονέων. Οι διευθυντές των σχολικών μονάδων είναι επίσης υπεύθυνοι για την παρουσία όλων των εκπαιδευτικών του σχολείου τους στην ημερίδα.

Ο ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

(Το έγγραφο ολόκληρο δημοσιεύεται εδώ με τίτλο Ημερίδα.doc)

Η ανακοίνωση της ημερίδας ξεσήκωσε αντιδράσεις από την πρώτη στιγμή που το έγγραφο έφτασε στα σχολεία. Ανάμεσα στους λόγους και η στάση εργασίας που είχε κηρύξει η ΑΔΕΔΥ για την ίδια μέρα, την Πέμπτη, 15/12 και ώρα 12 το μεσημέρι έως και τη λήξη του ωραρίου.

Στην κατεύθυνση αυτή η ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ επικοινώνησε από την Τρίτη το απόγευμα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Θεσπρωτίας και του ζήτησε την παρέμβασή του ενώ εξέδωσε και καταγγελία για το ίδιο ζήτημα. Πράγματι ο κ. Χριστοφίδης, όπως μας ενημέρωσε, τηλεφώνησε στο διοργανωτή της ημερίδας και εξέθεσε τους λόγους αφενός της δεοντολογίας (στάση εργασίας την ίδια μέρα) και αφετέρου τους οικονομικούς καθώς οι εκπαιδευτικοί σε περίοδο δραματικής μείωσης των μισθών τους καλούνται να παραστούν σε ημερίδα πολλά χιλιόμετρα μακριά από την έδρα των σχολείων τους αρκετοί εξ αυτών.

Το αίτημα δεν έγινε δεκτό. Και με επιχείρημα ότι έχουν κληθεί και καθηγητές πανεπιστημίου και δεν μπορεί να γίνει αναβολή.

Όταν όμως την Πέμπτη το πρωί οι εκπαιδευτικοί προσήλθαν στο θέατρο της Παραμυθιάς έκπληκτοι άκουσαν από το Σχολικό Σύμβουλο, κ. Μιχαλά Κων/νο, ότι κανείς πανεπιστημιακός δε θα κάνει εισήγηση. Ούτε οι καθηγητές κ. κ. Γκότοβος και Παπακωνσταντίνου, ούτε καν η μεταπτυχιακή απόφοιτος κ. Μπίκα. Για την τελευταία και μόνο δόθηκε η εξήγηση πως έπρεπε να παραστεί σε άλλη εκδήλωση στην Αθήνα. Για τους δύο καθηγητές απλά ανακοινώθηκε πως δε θα έρθουν.

Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε στους εκπαιδευτικούς πως τις εργασίες της ημερίδας θα διακόψει κάποια στιγμή η περιφερειακή διευθύντρια Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κ. Φιλιώ Νόκα – Ζαράχη, που βρίσκεται σε περιοδεία στη Θεσπρωτία μαζί με τον εδώ διευθυντή ΠΕ, κ. Νάτση.

Και τονίστηκε για μια ακόμη φορά πως οι διευθυντές των σχολείων που κλήθηκαν στην ημερίδα πρέπει να πάρουν απουσίες και να σημειώσουν εκείνους που στις 12 η ώρα θα αποχωρήσουν λόγω στάσης εργασίας και διευκρινίστηκε πως αν απουσιάζει ο διευθυντής θα πρέπει όσοι κάνουν στάση να το δηλώσουν στο Σχολικό Σύμβουλο πως αποχωρούν.

Ο λόγος δόθηκε στη συνέχεια στον κ. Χριστοφίδη που ως πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών εξέφρασε την αντίθεσή του τόσο για την ημερομηνία διεξαγωγής της ημερίδας όσο και για το θέμα του τόπου που υποβάλλει τους εκπαιδευτικούς σε έξοδα.

Ανέφερε επίσης ο κ. Χριστοφίδης ότι επικοινώνησε με το Σχολικό Σύμβουλο τις προηγούμενες μέρες και εκείνος μεταξύ των άλλων επικαλέστηκε ότι είναι πιθανόν η τελευταία φορά που θα συναντήσει τους εκπαιδευτικούς της περιφέρειάς του. Πρόσθεσε επίσης ο κ. Χριστοφίδης ότι θα είναι ο τελευταίος που θα πει όχι στην επιμόρφωση και ανέπτυξε και ένα μικρό λογύδριο για τη δραματική κατάσταση που αντιμετωπίζουν και η εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί.

Το λόγο επίσης ζήτησε και έλαβε και η συνδικαλίστρια κ. Κούρτη Ιουλία, εκ μέρους της Δράσης Εκπαιδευτικών, και κατήγγειλε την όλη διαδικασία ζητώντας αυτό που ο κ. Χριστοφίδης παρέλειψε, την αποχώρηση των συναδέλφων από την αίθουσα κάτω από τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί.

Ούτε φωνή ούτε ακρόαση εκ μέρους και του κ. Χριστοφίδη και άλλων μελών του ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Θεσπρωτίας που παρευρίσκονταν στην ημερίδα. Οπότε και οι εκπαιδευτικοί παρέμειναν στις θέσεις τους και με εμφανή τη δυσαρέσκεια τόσο στα πρόσωπά τους όσο και σε σχόλια που ακούγονταν.

Κάτω από τις συνθήκες αυτές κλήθηκε να μιλήσει η τέταρτη στη σειρά των εισηγητών της πρόσκλησης, η δασκάλα Λαμπρίδου Μαρία. Και η οποία ξεκαθάρισε ότι δε βρίσκεται εκεί ως εισηγήτρια ούτε ως ειδικός επί του θέματος της ημερίδας, τον εκφοβισμό - θυματοποίηση στο σχολείο, το bullying όπως λέγεται διεθνώς, αλλά ως εκπαιδευτικός που αντιμετωπίζει τέτοια κατάσταση στην τάξη της και που στα πλαίσια αυτά ζήτησε τη βοήθεια του Σχολικού Συμβούλου, διαπιστώνοντας πως υπερβαίνει τις δυνάμεις της η επίλυση του θέματος. Εξήγησε επίσης ότι δεν ήταν δική της ιδέα αυτή η ημερίδα και μάλιστα σε μέρα στάσης εργασίας της ΑΔΕΔΥ και που θα υποχρεώσει και την ίδια να αποχωρήσει στις 12 ακριβώς από την αίθουσα παρά την επιθυμία τόσο της ίδιας όσο και των γονέων της τάξης της να ενημερωθεί για το φαινόμενο bullying.

Ανέφερε στη συνέχεια εμπειρικά δεδομένα από την κατάσταση που αντιμετωπίζει, ερμηνεύοντας και τον τίτλο της ομιλίας της: Ο δάσκαλος, το bullying και το κουτί της Πανδώρας. Το bullynig, είπε, είναι σαν την ψώρα. Αρκεί να το ακουμπήσεις για να κολλήσεις και ο ίδιος, και από παρατηρητής να μετατραπείς σε θύμα. Και πως αυτά που μερικοί θεωρούν αθώα παιδαγωγικά προβληματάκια της τάξης και που ο καλός δάσκαλος πρέπει να λύνει μόνος του, έχουν στείλει δασκάλους σε ψυχιάτρους ακόμη και τροφίμους σε ψυχιατρεία. Είναι λοιπόν αδήριτη αναγκαιότητα η παρουσία ειδικών στα σχολεία, πχ ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, όπως και ζητούν οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών αλλά και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα, στους γραπτούς απολογισμούς εκπαιδευτικού έργου που καταθέτουν. Πού καταλήγουν όμως αυτοί οι απολογισμοί; Τους διαβάζει κανείς από τους παραπάνω; Τους λαμβάνει υπόψη;

Αντ' αυτών, των ειδικών που θα δώσουν χείρα βοηθείας στο δάσκαλο σε μια οξυμένη κατάσταση, ο εκπαιδευτικός βρίσκεται όχι μόνο να παλεύει ολομόναχος να δώσει λύση αλλά και με καταγγελίες σε βάρος του ή και με απειλές για υπέρβαση ιεραρχίας, ώσπου στο τέλος να συμμορφωθεί θέλοντας και μη στον προδιαγεγραμμένο ρόλο εκείνου που δεν ενοχλεί τους άλλους με τα προβλήματα της τάξης του.

Στη συνέχεια ο Σχολικός Σύμβουλος κάλεσε τη δασκάλα να μιλήσει με λεπτομέρειες για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει στην τάξη της. Ακούστηκαν λοιπόν από την εκπαιδευτικό όσα προηγήθηκαν την περασμένη χρονιά και κατόπιν επικαλέστηκε τη μαρτυρία και άλλων εκπαιδευτικών που διδάσκουν στο τμήμα και έχουν άμεση εμπειρία του προβλήματος. Το λόγο έλαβε ο γυμναστής της τάξης, ο κ. Κώστας Παναγιωτόπουλος και όχι μόνο ανέπτυξε αναλυτικά το τι συμβαίνει στη συγκεκριμένη τάξη αλλά και εντυπωσίασε τους συναδέλφους με όσα γνωρίζει για το θέμα του bullying από την πείρα του τόσο σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας όσο και της Δευτεροβάθμιας.

Και ο κ. Παναγιωτόπουλος, όπως και η δασκάλα της τάξης, τόνισε την ανάγκη παρουσίας ειδικών στο σχολείο και επεσήμανε ότι ζήτησε ειδική άδεια από το σχολείο που διδάσκει (και δεν ανήκει σε όσα κλήθηκαν στην ημερίδα) προκειμένου να ακούσει τους καθηγητές πανεπιστημίου να μιλάνε για το θέμα και όχι για μια εμπειρική ανάπτυξη του θέματος.

Τα ίδια αισθήματα κυριαρχούσαν ως φαίνεται και στο κοινό με αποτέλεσμα να υπάρξουν διαμαρτυρίες όταν κλήθηκαν να μιλήσουν και άλλοι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στο ίδιο τμήμα. Αλλά και οι ίδιοι που καλέστηκαν να λάβουν το λόγο δήλωσαν απροετοίμαστοι για κάτι τέτοιο και πως είχαν έρθει στην ημερίδα νομίζοντας πως θα παρακολουθήσουν εισηγήσεις. Να μάθουν τι είναι το bullying και πώς πρέπει να χειριστούν τέτοια προβλήματα στην τάξη.

Μέσα στο γενικό αυτό κλίμα της δυσαρέσκειας των εκπαιδευτικών που για άλλα κλήθηκαν στην ημερίδα και άλλα παρακολουθούσαν, ανέλαβε το λόγο ο Σχολικός Σύμβουλος και έκανε εκείνος τη θεωρητική προσέγγιση. Τόνισε μάλιστα ότι κακώς έχουμε θεοποιήσει τις ομιλίες των ειδικών και πως έχουν πολλά να προσφέρουν και οι διαδικασίες ανταλλαγής εμπειρίας. Καθώς μάλιστα εν τη ρύμη του λόγου του αποκάλεσε "μπούρδες" τις θεωρητικές αναλύσεις, προκλήθηκε σάλος στην αίθουσα και οι ακροατές ρωτούσαν γιατί να καλέσει καθηγητές στην ημερίδα αν οι θεωρίες είναι μπούρδες;

Εκεί και έλαβε το λόγο ο συνάδελφος γυμναστής, ο κ. Δημάκας, που με τη θεατρική εμπειρία που διαθέτει συγκατένευσε στην άποψη του Σχολικού Συμβούλου πως και η ανταλλαγή εμπειριών είναι πολύτιμη.

Έτσι και συνεχίστηκε η ημερίδα με το Σχολικό Σύμβουλο να παρουσιάζει διάφορα δεδομένα για το bullying τόσο από τη διεθνή βιβλιογραφία όσο και από ειδήσεις στον τύπο και το κοινό από κάτω να παρακολουθεί παγωμένο. Μόνη στιγμή που υπήρξε άλλο κλίμα ήταν όταν εμφανίστηκε σχόλιο εφημερίδας για αυτοκτονία μαθητή, θύματος bullying, και μάλιστα στην Ήπειρο. Ίσως μέχρι εκείνη την ώρα κάποιοι να μην είχαν καν αντιληφθεί τη σοβαρότητα του προβλήματος που λέγεται bullying στα εγγλέζικα και στα ελληνικά θα μπορούσε να μεταφραστεί ως νταηλίκι.

Κρίμα... Γιατί κάτω από τις συνθήκες που προηγήθηκαν δεν έγινε εφικτό να προβληθεί στους συναδέλφους το ακόλουθο βίντεο που είχε επιλέξει η δασκάλα που αντιμετωπίζει θέμα bullying στην τάξη της:

Ούτε βεβαίως να ακουστούν οι αντιδράσεις των μαθητών της όταν την προηγούμενη μέρα παρακολούθησαν το βίντεο αυτό. Με τη συντριπτική πλειοψηφία να δηλώνει συγκινημένη για όσα βλέπει και ένα παιδί σε μιάμιση γραμμή να δηλώνει:

"Νιώθω στεναχώρια γιατί και εγώ έχω περάσει σχεδόν τα ίδια με αυτό το παιδί. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ."

Και η δασκάλα του το ίδιο. Αυτή να δείτε πόσο στενοχωρήθηκε με όλα αυτά. Και σε τι δύσκολη θέση βρέθηκε. Το είπε αλλά πόσοι το κατάλαβαν;

Οι άνθρωποι συνήθως καταλαβαίνουν μόνο εκ των υστέρων. Βλέπε περίπτωση Άλεξ στη Βέροια. Που όλοι ψάχνονταν μετά αν και ποιος έκανε σωστά το καθήκον του. Αν και ποιος νοιάστηκε να προλάβει. Πριν όμως, στο φοβερό πριν, όποιος τολμήσει να κινήσει τα λιμνάζοντα ύδατα, κινδυνεύει να τον καταπιούν πρώτον τον ίδιο...

Ναι, το ένα ζήτημα είναι η απογοήτευση όλων που δεν εμφανίστηκαν οι καθηγητές πανεπιστημίου. Που αντί της επιμόρφωσης από ειδικούς υπήρξε ανταλλαγή εμπειρίας. Που αναγκαστήκαμε για μια ακόμη φορά να μεταβούμε πολλά χιλιόμετρα μακριά από την έδρα των σχολείων μας για επιμόρφωση. Όποια και όση επιμόρφωση... Και μάλιστα σε μέρα στάσης εργασίας. Λες και χάθηκαν οι άλλες μέρες... Και με τον πέλεκυ της υποχρεωτικής παρακολούθησης που θα ελεγχθεί από τους διευθυντές λες και η επιμόρφωση είναι σαν το κινίνο για την ελονοσία και όχι πάγιο ζητούμενο του κλάδου μας και δικαίωμα.

Το άλλο είναι η ουσία του πράγματος. Και το δέον γενέσθαι σε μια κατάσταση υπαρκτή. Κι εκεί απαντήσεις δε δοθήκαν. Όχι τουλάχιστον ως τις 12 που άρχισε η στάση εργασίας.

Αντίθετα δόθηκε η χαριστική λίγα λεπτά πριν τις 12. Με την εμφάνιση του περιοδεύοντος στη Θεσπρωτία κλιμακίου. Στις 12 παρά 7 λεπτά εμφανίστηκε ο διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας, ο κ. Νάτσης, η περιφερειακή διευθύντρια Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηπείρου, κ. Φιλιώ Νόκα - Ζαράχη - όπως είχε εξαγγελθεί από το πρωί - και έκπληξη: Και η διευθύντρια του γραφείου της υπουργού Παιδείας! Η κ. Ευγενία Λόκανα (δες περισσότερα ΕΔΩ για την επίσκεψη της κ. Λόκανα στην Ήπειρο και για ποιο λόγο λέγουν τα ηπειρώτικα ιστολόγια ότι έγινε).

Πήραν το μικρόφωνο, πρώτη η κ. Νόκα, μετά κι η κ. Λόκανα, χαιρέτησαν τους εκπαιδευτικούς. Εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την ωραία εκδήλωση και ευχήθηκαν πάντα τέτοια να γίνονται για να προκόψει η παιδεία και ο τόπος. Και το ρημάδι το ρολόι να έχει κολλήσει. Να μην περπατάει ο λεπτοδείκτης. Γαντζωμένος στο παρά δώδεκα.

Κοιτάγαμε τριγύρω να δούμε τους συνδικαλιστές μας. Τίποτε. Άφαντος και ο πρόεδρος του Συλλόγου. Μάλλον είχε κάτι πιο σοβαρό να κάνει. Κι όχι να μείνει εκεί, όπως του είχαμε ζητήσει, την ώρα που θα ξεκινούσε η στάση εργασίας.

Ο κ. Νάτσης δεν πρόλαβε να μιλήσει. Στις 12 παρά δύο, ίσως και δώδεκα ακριβώς με άλλα ρολόγια, ο Σχολικός Σύμβουλος ανήγγειλε 15λεπτο διάλειμμα...

Μα ήταν πλέον ώρα στάσης εργασίας. Και του το επεσήμαναν οι εκπαιδευτικοί. Ζητώντας να τους περάσει απουσία.

- Στους διευθυντές σας, είπε ο Σύμβουλος. Να δηλώσετε πως κάνετε στάση.

- Μα απουσιάζουν, τον ενημέρωσαν οι δάσκαλοι. Εσείς δεν είπατε να το δηλώσουμε σε σας αν απουσιάζει ο διευθυντής μας;

Εκείνη την ώρα ακριβώς, βγαίνοντας ο κόσμος από την αίθουσα, εμφανίστηκε και η Δήμαρχος Παραμυθιάς. Δεν πρόλαβε να δώσει το επίσημο παρών. Ίσως και να το έκανε μετά. Όταν εκείνοι που δεν έκαναν στάση επανήλθαν στην αίθουσα. Εμείς όμως, όπως και εξυπακούεται, δεν ήμασταν πια εκεί.

Ανεβήκαμε στο καφενεδάκι, ήπιαμε τον καφέ μας, της παρηγοριάς... και κουνήσαμε το κεφάλι όταν ήρθαν να μας μαζέψουν - μπας και το ξεχάσαμε - πίσω στην αίθουσα. Ακόμη και ο ίδιος ο σύμβουλος. Ήρθε κι εκείνος να μας θυμίσει ότι ξεκινούν οι εργασίες της ημερίδας. Μπας και το ξεχάσαμε.

Και η απορία μου είναι η εξής. Μέλη της ΑΔΕΔΥ είμαστε μόνο εμείς οι εκπαιδευτικοί; Τα στελέχη εκπαίδευσης δεν είναι;

Κι εντάξει. Δικαίωμα είναι του καθενός να πάρει ή να μην πάρει μέρος σε μια απεργιακή κινητοποίηση. Αλλά να βγαίνεις στην καφετέρια να μαζέψεις τους υπαλλήλους ενώ υπάρχει στάση εργασίας, πού κολλάει;

Να διαπιστώσεις ίσως πόσοι έχουν ακόμη το κουράγιο να αντιστέκονται;

Ξέχασαν μάλλον πως πάνω από την Παραμυθιά στέκει το Σούλι. Και πως στη στεριά δε ζει το ψάρι κι ο ανθός στην αμμουδιά. Κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε δίχως την ελευθεριά...

Και πως μπορεί να μη μάθαμε στην ημερίδα αυτή τι λένε οι ειδικοί για το bullying, κουβαλάμε όμως στο dna μας τι απάνταγαν οι παππούδες μας στους εκφοβισμούς και τους εκβιασμούς του Αλήπασα.

Κι αυτό είναι η καλύτερη απάντηση για κάθε bullying. Το ελεύθερο φρόνημα του ανθρώπου και των βουνών μας. Ίδιο με το φρόνημα που ακόμη και τα πιτσιρίκια αυτού του τόπου έβγαλαν προχτές αυθόρμητα βλέποντας το βίντεο του μικρού Αυστραλού:

"Λυπάμαι που σκεφτόταν έτσι. Δεν ήταν θαρραλέος, τολμηρός. Αν τον κορόιδευαν θα έπρεπε να μην το βάζει κάτω. Να τους δείξει τη δύναμή του. Γιατί είμαι σίγουρος ότι είχε περισσότερη δύναμη απ’ αυτούς."

Έχει μετά από τέτοιες δηλώσεις των μαθητών του ο δάσκαλος το δικαίωμα να το βάλει κάτω;

Αν όχι για τον ίδιο, τουλάχιστον για τα ίδια τα μαθητούδια του. Για το έμπρακτο παράδειγμα. Για να διδάξει με τη στάση του πως η μόνη λύση στα νταηλίκια είναι η δική σου λεβεντιά.

Καλή σας ημέρα...